Zwitsers Berglandschap

Panoramisch berglandschap van Knip. Een bergmassief verheft zich boven een dal met waterval. Ook al is het landschap groot en indrukwekkend, Knip kleedt het verfijnd aan. Het is zijn kunst de schoonheid van een grootse panorama hecht te verbinden met liefelijkheid.

Knip koestert de idylle door een tafereel direct aan de voorzijde van dit werk. Daar doen twee vrouwen de was. Iets heel gewoons. Echter, de vrouwen verschijnen op dit groot toneel in klassieke, majestueuze klederdracht. Bevalligheid ook door hun zittende en knielende houding en dus quasi nederige activiteit.

Vanuit een brug, direct boven de waterval, ziet een man op dit tafereel toe. Knip voegt daarmee een interessant detail aan dit werk toe. Die man is ons ons alter ego. Er is een verborgen samenspel. Hij is net als ons toeschouwer, maar bevindt zich aan ‘gene zijde’ in dit werk.

Josephus Augustus Knip (1777 -1848) werd geboren in Tilburg. Hij begon als behangschilder maar, talentvol als hij was, vertrok onder invloed van zijn kunstvriend en Bossche bloemschilder Gerard van Spaendonck al vroeg naar Parijs. Daar woonde en werkte hij een groot deel van zijn leven. Van 1809 – 1812 ging hij naar Italië. Onderweg tekende en schilderde hij vele werken. In Italië inspireerde vooral het gebied rondom Rome en Napels hem tot het schilderen van panoramische landschappen. Die zijn sereen van toon en sfeer. Hij schaarde zich daarmee onder de ‘Italianisanten’, kunstenaars uit de Noordelijke landen die rond 1800 de sfeer en het heldere licht van het Italiaanse landschap schilderden. Knip neemt in de Nederlandse kunstgeschiedenis een bijzondere positie in. Hij is -onder Franse en Italiaanse invloed- een van de weinige Nederlandse classicisten. Vermelding verdient dat hij een aantal werken in Brabant maakte, zoals bijvoorbeeld landschappen, een schaapskooi bij de  Koningshoeven in Moergestel en boerentaferelen met de kerk van Vught op de achtergrond. Zijn dochter, de beroemde dierenschilder Henriëtte Ronner Knip stond onder zijn invloed.