Portret van een jonge vrouw

Beschrijving

Een klassiek portret toont de geschilderde gelijkenis van de persoon en diens karaktertrekken. Een schilderij in die traditie claimt de afgebeelde persoon realistisch of idealistisch weer te geven. Foto en schilderij staan op één lijn.

Von Syben de Maroij wijst die traditionele benadering af. Hij ziet geen ruimte voor de identificatie tussen geschilderd of gefotografeerd ‘plaatje’ en persoonlijke werkelijkheid. Zijn mensbeeld is radicaal anders. Hij schildert een paradoxaal ‘anti-portret’. De vrouw in dit kunstwerk van Von Syben de Maroij is moedig. Zij staat het traditionele portret niet toe. Ze wenst niet eenzijdig bekeken en beoordeeld te worden. Ze schudt de kwalificerende blik van de ander van zich af. Ze ziet die ander juist uitdagend, rechtstreeks provocerend aan. Daarmee zet ze haar eigen vrijheid en die van de ander op het spel.

Het tegenvoorstel van Von Syben de Maroij is helder. De kracht van de uitdagende blik van deze vrouw is het ‘Waar sta jij voor?!’, ‘Kom maar op!’, naar de ander in het existentiële theater van het bestaan. Dat draait om het toneel van een interpersoonlijk spel. Om een zoektocht naar een wederkerig vernieuwende, authenticiteit. Von Syben de Maroij zet mensen als personen neer in de strijdbare kracht van ontmoeting en gesprek. Het zelf en de ander staan met elkaar zowel in oppositie als op gelijke voet. Hun keuzes zijn hun eígen keuzes. Mensen zijn elkaars tegenpolen; elk volledig anders. Maar door de avontuurlijke test van de authentieke ontmoeting, het fantastische project van hun gemeenschappelijke vrijheid, komen ze toch op gelijke hoogte.

Die ‘existentiële’ psychologie van Von Syben de Maroij, zo herkenbaar in dit ‘portret’, zegt iets over de reikwijdte van zijn artistieke kennen en kunnen. Terugvragen naar stijl, techniek en expressie dringen zich op.

Voorop staat de kracht van zijn consequent monochrome verfbehandeling. Over de oppervlakte van het hele doek is die mistig, schemerachtig en duister. Een fabelachtig rijk van kansen en mogelijkheden opent zich. Opvallend is ook de overheersende asymmetrie van het gezicht, die bedoeld is om vastbesloten houding van de vrouw herkenbaar te maken. Maar het psychologisch spel van de verbeelding, het talent van Von Syben de Maroij, is fundamenteler. Die komt toch vooral op gang door de bijna sprookjesachtig uitgewerkte lijfelijkheid. De kleurtinten zijn zacht en gevoelig. De huidexpressie is porseleinachtig, ‘naakt’ of ‘echt’. Bijna in stukjes gebeeldhouwd en zonder opsmuk. Daarop schitteren bewegende deeltjes: herfstig grijs, regenachtig blauw, mistig bruin, winters zwart en zeer zwak, liefdevol oranje. Die dansende tonen en tinten bezorgen en bezingen het fascinerende, specifiek menselijke beeld van deze jonge vrouw.

Zo doet Von Syben de Maroij zijn thema recht en jaagt het vuur aan van het flirtende spel met de ander. De uitdagende uitnodiging is gedaan. De juwelen liggen klaar. De onzichtbare Ander moet in actie komen. Dat is: authentiek gestand doen aan, en in vrijheid creëren, wat dankzij de verbeelding van een gemeenschappelijk kunstwerk mogelijk wordt.

Biografie