Gezicht op de Zoutelande

Meer info

Prijs: Op aanvraag

Schilder: Peter van den Braken

Afmetingen: 73 x 51 inclusief lijst (lichte schade), in goede staat

Signatuur: linksonder, gedateerd 1918

Techniek: Olieverf op doek

Beschrijving

Dorpsgezicht van Zoutelande, met panoramisch duinlandschap en zeegezicht. Zeer vroeg en oorspronkelijk werk van Peter van den Braken. Aan de voorzijde beschermt een kolossale duinrug -doorsneden door tal van paden- als een enorme wal het oude dorp. Bomen en bosschages vormen een fraaie groene overgang. De Catharinakerk en het oude dorp is met opmerkelijke precisie weergegeven. In zee zien we enkele Zeeuwse ankers over de zee zweven. De rijzende en dalende duinen ogen als bergketens. Ze strekken zich met pieken en dalen in een fraaie bocht tot de horizon uit. De zachte kleuren, het grote perspectief en het treffende detail maken dit historische werk tot een lust voor het oog.

Biografie

Peter van den Braken werd geboren in 1896 in Eindhoven als zoon van Poulus Catharina (Pauw) van den Braken (1868-1963) en Maria Elisabeth Cecilia van Bakel (1894-1980). Hij was de jeugdvriend van Antoon Coolen, die ook landelijk vooral werd als streekromanschrijver van het Brabantse leven. Van den Braken was een bewonderaar van Vincent van Gogh. In het schildersdorp Heeze was de schilder Jan Kruysen zijn leermeester en had contact met zijn zoon Antoon Kruysen.

Van den Braken heeft op vele plaatsen gewoond en hij heeft ook veel gereisd. Reeds op twaalfjarige leeftijd besloot hij Brabant te verlaten om met zijn schildersbenodigdheden de wereld rond te trekken.

Zo werkte hij in zijn jonge jaren onder andere in Brussel, Maastricht, Nijmegen, Amsterdam, Kortenhoef, Parijs, Londen en Rome. Vroeg in zijn leven werkte hij ook in Zwitserland, Frankrijk en Portugal. Later enige tijd in Finland, Noorwegen, Noord-Amerika. in Canada (Montreal en Toronto), Palm Beach in Florida en in Mexico City.

Hij maakte vooral landschappen en stillevens, waarbij hij uitging van zijn geheugen en van schetsen. Maar eerst en vooral was en bleef hij, in het spoor van Jan Kruijsen en diens zoon Antoon, toch bij uitstek de schilder van het fraaie Brabantse landschap met haar typische boerderijen.