Gezicht op Woudrichem

Prijs: Verkocht

Schilder: Herman Moerkerk

Afmetingen: 48 x 37 inclusief lijst, werk is in goede staat

Signatuur: rechtsonder,

Techniek: Marouflage

Beschrijving

Een werk te dateren rond 1920. De oude kerktoren bezien vanuit de Landpoortstraat in Woudrichem. De massieve dorpswoningen lijken niet onder te willen doen voor de robuuste, stompe toren van de St. Martinuskerk. Het loont om in te zoomen op het fraaie samenspel tussen de kerk en de dorpswoningen.

De strakke toren en de woningen tonen zich beiden van hun zonnige en beschaduwde kant. De toren lijkt door de schuine rand en positie iets achterover te hellen. Opvallend zijn de natuurlijke, golvende daken van de woningen met het hun naar boven stekende daken. Hun gevels zijn geschakeld door een poort en ogen als een robuust geheel. Onder invloed van het perspectief zien we een verkleining naar de rechterzijde. Daardoor behoudt de oude kerktoren haar waardigheid.

De kleuren in dit werk zijn warm, gevarieerd en levensecht. Het lijnen en vormenspel van kerk en huizen is tegelijkertijd krachtig en liefelijk. De opening aan de voorzijde opent de deur naar wat kan worden vermoed, maar onzichtbaar moet blijven.

Biografie

Herman Moerkerk (1879 – 1949) volgde geen academische opleiding, mr kreeg lessen van de Bossche schilders Jan Bogaerts en Petrus Marinus Slager. Moerkerk werkte in het bedrijf van zijn vader. Hij was een geweldig tekenaar die in staat was in weinig lijnen een goed sprekend en gelijkend portret neer te zetten. Hij maakte politieke spotprenten, vooral betrekking hebbend op de Bossche gemeenteraad. Als schilder, graficus en etser werd hij een typisch vertegenwoordiger van het Brabantse leven.

Daarnaast maakte hij ontwerpen voor optochten, voor toneeldecors en affiches. Behalve honderden tekeningen maakte Moerkerk olieverfschilderijen. De meeste daarvan zijn zeker niet onverdienstelijk, maar zijn ware kracht lag bij het tekenen.

Omdat hij vond dat zijn tekenkwaliteiten niet de waardering kregen die ze verdienden exposeerde hij in 1927 onder een gefantaseerde naam, die van de Rus Alexei Wladkine, ongeveer veertig door hem gemaakte werken die geschilderd waren in de expressionistische stijl van zijn tijd. De Nederlandse kunstpers trapte er met open ogen in en prees het werk de hemel in. Uiteindelijk heeft het Moerkerk weinig voordeel opgeleverd, zijn poging om de draak te steken met de avant-garde van zijn tijd werd niet op prijs gesteld.

Naast tekenen en schilderen legde Moerkerk zich ook toe op het schrijven van kunstkritieken.