Boerderijen te Leende

Beschrijving

Peter van den Braken brengt schoonheid door contrast. Voertuigen daarvoor zijn de compositie en de details van dit kunstwerk, die krachtig gevoed worden door geloofsmotieven over het bestaan van de mens in de wereld.

Op de achtergrond tot de horizon en daarboven, de grotere bestemming van de mens. We zien de diepte en dynamiek van het golvende landschap met oplichtende hemel. Frontaal aan de voorkant het leven, boerderijen met hooioppers, uitgespreid over de hele lengte van het doek.

Van den Braken zet hun schuurdeuren wijd open. Hier spreekt zijn geloofsmotief. Die deuren staan open voor, en omarmen al het Andere, buiten het begrensde ‘ik’. Zie ook de driehoeken (duidingen van Drie-eenheid) in dit werk: in de hoog opgewerkte zijgevel van de middelste en de entree van de rechtse boerderij en verder in de vormen van de hooioppers, grote puzzelstukken in het akkerlandschap.

Biografie 

Peter van den Braken werd geboren in 1896 in Eindhoven als zoon van Poulus Catharina (Pauw) van den Braken (1868-1963) en Maria Elisabeth Cecilia van Bakel (1894-1980). Hij was de jeugdvriend van Antoon Coolen, die ook landelijk vooral werd als streekromanschrijver van het Brabantse leven. Van den Braken was een bewonderaar van Vincent van Gogh. In het schildersdorp Heeze was de schilder Jan Kruysen zijn leermeester  en had contact met zijn zoon Antoon Kruysen.

Van den Braken woonde op vele plaatsen en reide veel. Hij liep vroeg van huis weg. En reeds op twaalfjarige leeftijd besloot hij Brabant te verlaten om met zijn schildersbenodigdheden de wereld rond te trekken. Maar zijn hart en ziel was en bleef Brabant.

Zo werkte hij in zijn jonge jaren onder andere in Brussel, Maastricht, Nijmegen, Amsterdam, Kortenhoef, Parijs, Londen en Rome. Vroeg in zijn leven werkte hij ook in Zwitserland, Frankrijk en Portugal. Later enige tijd in Finland, Noorwegen, Noord-Amerika. in Canada (Montreal en Toronto), Palm Beach in Florida en in Mexico City.

Hij maakte vooral landschappen en stillevens, waarbij hij uitging van zijn geheugen en van schetsen. Maar eerst en vooral was en bleef hij, in het spoor van Jan Kruijsen en diens zoon Antoon, toch bij uitstek de schilder van het fraaie Brabantse landschap met haar typische boerderijen.