Landschap bij Roermond

Beschrijving

Het vroegste werk van Peter van den Braken uit de collectie. Geschilderd op 18 jarige leeftijd (!), meteen al aanhakend bij het modernisme. Het artistieke concept is abstract expressionistisch. Oneindigheid door open, hemels wit. En eindigheid, door het opgaande perspectief van al het aardse, hoe kleurrijk ook, naar het hemelse, transparante eindpunt toe. Op dit schilderij is dit 'culminatiepunt' te zien aan de linkerzijde, ter hoogte van het midden van het meest linkse raam van de lijst, waar de lijnen van twee geometrische driehoeken elkaar aan de horizon van het landschap kruisen.

Spectaculair is zijn benadering door de doorgaande, krachtige lijnen en vormen van het landschap. Een egale open hemel tegenover de aarde, opgedeeld in twee delen, die van den Braken schildert als twee driehoeken, een kleinere scherpe en grote rechthoekige. Samen de verbeelding van het wisselend toneel van het geestelijke én het levende, de dramatische confrontatie tussen bestemming en elke afzonderlijke menselijke daad.

Merk de fraaie wal of dijk op aan de linkerzijde, waarvan de rechthoekige kracht gefragmenteerd wordt door vele contrastrijke en kleurrijke vlakken. Die hoogte is te zien als de ongebaande weg van onze bijzondere bestemming, een weg vol met vele kris kras zoekende, liefdevolle stappen. Ernaast de gele zone van de arbeid, op het doek de laag gelegen akker, de voedingsbodem van het koren; verder de Maas als levensader, en ten slotte een bijhorende strook met boerderijen. Samen vormen deze vlakken de eenheid van het menselijke in de richting van de geest van hun aan de horizon gelegen gemeenschappelijke bestemming, het Goddelijke.

Een prachtig werk. De gedurfde abstractheid van de compositie dient het bovennatuurlijk motief, dat zorgt voor gelijkberechtiging van, en eenheid tussen, alle delen.

Biografie
Peter van den Braken werd geboren in 1896 in Eindhoven als zoon van Poulus Catharina (Pauw) van den Braken (1868-1963) en Maria Elisabeth Cecilia van Bakel (1894-1980). Hij was de jeugdvriend van Antoon Coolen, die ook landelijk vooral werd als streekromanschrijver van het Brabantse leven. Van den Braken was een bewonderaar van Vincent van Gogh. In het schildersdorp Heeze was de schilder Jan Kruysen zijn leermeester en had hij contact met zijn zoon Antoon Kruysen. Van den Braken woonde op vele plaatsen en reisde veel. Hij liep vroeg van huis weg. En reeds op twaalfjarige leeftijd besloot hij Brabant te verlaten om met zijn schildersbenodigdheden de wereld rond te trekken. Maar zijn hart en ziel was en bleef Brabant. Zo werkte hij in zijn jonge jaren onder andere in Brussel, Maastricht, Nijmegen, Amsterdam, Kortenhoef, Parijs, Londen en Rome. Vroeg in zijn leven werkte hij ook in Zwitserland, Frankrijk en Portugal. Later enige tijd in Finland, Noorwegen, Noord-Amerika. in Canada (Montreal en Toronto), Palm Beach in Florida en in Mexico City. Hij maakte vooral landschappen en stillevens, waarbij hij uitging van zijn geheugen en van schetsen. Maar eerst en vooral was en bleef hij, in het spoor van Jan Kruysen en diens zoon Antoon, toch bij uitstek de schilder van het fraaie Brabantse landschap met haar typische boerderijen.