Boer met rode sjaal

Van Mourik schildert de ziel van de boeren in portretten van arme mensen. Zijn penseelstreken van het gezicht, de pet, de jas zijn grof, hard, treffend, ja bijna één voor één op het doek te tellen. We zien gelijktijdig twee gezichten, twee uitdrukkingen. Die tronie brengt ons in verwarring.

Eén gezicht met een priemend, spiedend, bijna bijtend oog. Een oog dat kwaadaardig gluurt in de nacht vanuit een bijna gesloten venster. Een ander gezicht met een oog in de volle kracht van alle onverholen kwaadheid, verzet en opstandigheid. Het gezicht met beide ogen wordt gebundeld en gedragen door het postuur en de houding van de boer. Maar pas op: het is alles uiting van diep gekwetste zachtheid en brandende onrust. Een ontreddering die in dit egale portret gesymboliseerd wordt door de opstandige steenrode sjaal.

Het kunstenaarschap van Jacques van Mourik is diep met lijdende mensen verbonden. Hij voltooit zijn missie in portretten als deze.

Biografie