Boerderijen

Jan Kruysen ontwikkelde geleidelijk zijn expressionistische richting. Zo ontstaan bijna abstracte werken. Dit werk past in die ontwikkeling. De boerderij als hut blijft centraal staan, maar haar rudimentaire vorm wordt krachtiger, abstracter, ‘eigenaardiger’.

Jan Kruysen reduceert de boerderij en schuur in dit werk tot twee oervormen. Die zweren elkaar volmaakte trouw. De schuur is horig aan de boerderij, die over haar waakt. Zie de expressionistische schuur, met haar dak tot op de grond, over de hele oppervlakte diep voor de boerderij buigen. Ook de bomen en struiken doen dat trouwens. Zij maken eveneens deel uit van het verbond. Het is een bekend en vaak beproefd motief in het werk van Kruysen. Verder is ook de gouden hemel er door kleur en vorm intensief bij betrokken. Heel verheven, boven alles uit, door een uitgespaarde expressieve driehoek, precies passend tussen de boerderij en de schuur. Kruysen bakent in dit werk boerderij en schuur af door kleur. Aparte lijnvoering op het aanrakingspunt tussen boerderij en schuur ontbreekt. Ook dat zorgt voor veel expressieve en decoratieve kracht. Zo vloeien in dit fraaie werk compositie, kleur en vorm in dienst van boerderij, schuur en omgeving hemels samen.

Al bij al een karakteristiek werk Jan xx: de eenheid, sterker nog, de diepere samenhorigheid van boerderij, schuur, natuur en het bovenzinnelijke, bereikt door oervormen en kleur.