Gezicht op Oirschot

Op klein formaat geschilderd dorpsgezicht van Oirschot met Mariakerk. De kleuren zijn zacht, helder en fris. De oude dorpskern koestert zich in zomerse warmte. We zien de bebouwing vanuit de verte, liggend op de rand van de horizon. Groenewegen beproeft zijn artistieke krachten op het  grotere landschappelijke geheel, maar zoomt vanuit de verte, door de weilanden heen, in op de oude dorpskern van Oirschot.

Het dorp ligt in de verte, aan de horizon. Groenewegen doet door zijn sublieme techniek recht aan elk onderdeel. Maar hij laat vooral de grotere bestemming van de huizen en de kerk in het geheel van het landschap zien. Beiden gaan door zijn kunst in schoonheid, dat wil zeggen ‘vloeiend’ en ‘onzichtbaar’, in elkaar over.

Groenewegen studeerde aan de Academie voor Beeldende kunsten te Rotterdam. Daar bleef hij vervolgens wonen en werken tot 1898. Vervolgens ging hij naar  Den Haag en van 1923 tot 1963 woonde en werkte hij in het Noord Brabantse Budel.

Groenewegen is geldt als een van de laatste exponenten van de Haagse School. Vooral zijn vroege werken getuigen daarvan. Hij maakte werk in olieverf, maar bereikte een hoogtepunt in zijn technisch hoogste aquarellen. Hij is zowel in zijn aquarellen, olieverven als tekeningen een meester in het schilderen van koeien. Maar verder maakte hij ook karaktervolle portretten, stillevens, interieurs met boerenfiguren, stads-, en riviergezichten. Veel van zijn werk werden tijdens zijn leven geëxporteerd naar Engeland, Schotland, Canada en de VS. Een groot aantal van deze werken hebben, via veilingen, de weg weer terug naar Nederland gevonden. In Budel staat nog steeds het huis dat hij zelf heeft laten bouwen en is een straat naar hem vernoemd.