Knotwilg

Knotwilgen in de sneeuw verbeelden de kracht van het Brabantse platteland en boerenleven. Peter van den Braken plaatst ze als vuisten in het landschap. Knotwilgen, de ultieme verbeelding van de kracht van de boeren en hun grond. De synthese van de Hemel en de aarde. Van wit licht door hemelse sneeuw en van duisternis door aardse, zwarte grond.

Peter van den Braken werd geboren in 1896 in Eindhoven als zoon van Poulus Catharina (Pauw) van den Braken (1868-1963) en Maria Elisabeth Cecilia van Bakel (1894-1980). Hij was de jeugdvriend van Antoon Coolen, die ook landelijk vooral werd als streekromanschrijver van het Brabantse leven. Van den Braken was een bewonderaar van Vincent van Gogh. In het schildersdorp Heeze was de schilder Jan Kruysen zijn leermeester  en had contact met zijn zoon Antoon Kruysen.

Van den Braken heeft op vele plaatsen gewoond en hij heeft ook veel gereisd. Reeds op twaalfjarige leeftijd besloot hij Brabant te verlaten om met zijn schildersbenodigdheden de wereld rond te trekken.

Zo werkte hij in zijn jonge jaren onder andere in Brussel, Maastricht, Nijmegen, Amsterdam, Kortenhoef, Parijs, Londen en Rome. Vroeg in zijn leven werkte hij ook in Zwitserland, Frankrijk en Portugal. Later enige tijd in Finland, Noorwegen, Noord-Amerika. in Canada (Montreal en Toronto), Palm Beach in Florida en in Mexico City.

Hij maakte vooral landschappen en stillevens, waarbij hij uitging van zijn geheugen en van schetsen. Maar eerst en vooral was en bleef hij, in het spoor van Jan Kruijsen en diens zoon Antoon, toch bij uitstek de schilder van het fraaie Brabantse landschap met haar typische boerderijen.