Riviergezicht bij Woudrichem

Gaaf en afgewogen riviergezicht van Wetering de Rooij. In de verte herkennen we de stompe toren van Woudrichem. De schilder bereikt veel harmonie tussen de blauwe kleurtonen van de lucht en de rivier. Die vormen één vloeiend en stromend geheel. De compositie wordt versterkt door de schuine lijn die vertrekt vanuit de kerk in de verte, via het grote open water van de rivier naar haar uitloper aan de voorzijde. Het zorgt voor een fraai contrast tussen dynamiek en rust. Wetering de Rooij geeft het beeld van de grote voortgaande stroom van het leven, belichaamd door de Maas, en een oase van stilte in de zijtak, die rust biedt aan de visser aan de waterkant en in het bootje.

Wetering de Rooij mag gerekend worden tot ‘de nabloei van de Haagse school’. Die schildert geen veelheid van details, maar één dominant ‘panoramisch geheel’. Alle delen gaan vloeiend in elkaar over, in dat grotere geheel op. De korrel is grof, de sfeer groots. Toch verliest die werk niets van haar kracht wanneer er wordt ingezoomd op detailniveau. Die details blijken verrassend genoeg weer kleinere panorama’s. Zie de foto’s van de dorpsbebouwing met de kerk  Het detail is zelf weer een klein, fascinerend Haagse School schilderijtje.

J.E. Van de Wetering de Rooij (1877 – 1972), geboren te Woudrichem. was een impressionist met een romantische inslag. Met name onder invloed van de schilders van de Haagse School was hij altijd op zoek naar het uitbeelden van het licht op verschillende momenten van de dag, bij alle soorten weer. Hij koos graag schilderachtige plekjes. En heeft er ook in Brabant vele geschilderd. Hij legde een voorliefde aan de dag voor rivier-, en havengezichten. Hij verbleef enige tijd in en rondom Heeze, maakte deel uit van de schilderskolonie. Van hem zijn uit die periode prachtige dorpsgezichten en landschappen te schilderen.