Dorpsgezicht
| Prijs: Op aanvraag |
| Schilder: Willem Cornelis Rip |
| Afmetingen: 51 x 44, inclusief lijst |
| Signatuur: rechtsonder |
| Techniek: Tekening |
Beschrijving
Rip was ook actief in Brabant. Mogelijk is deze tekening daar ook gemaakt. Hoe dan ook, de tekening is indrukwekkend door haar diepe stemming en atmosfeer. Die gloed bereikt Rip door de weergave van de werking van het licht.
Eerst en vooral door een helder schijnsel dat als een fijne draad in de hemel boven het dorp geweven is.
Verder heerst in dit werk een nevelachtig, omfloerst licht. Dit nevelachtig licht komt niet alleen van buiten af’, maar ook uit de mensen, natuur en voorwerpen zelf voort. Rip bereikt dat door zachte, witte tonen die hij, naast contrastrijke grijstinten, over de hele oppervlakte van het papier plaatst. Zij scheppen dat licht in meerdere of mindere grootte of intensiteit. In die sterk of zwak oplichtende tonen en toetsen dompelt hij al het zichtbare onder. Het lijkt zijn manier om de waardigheid van de mensen, hun gebouwen en natuur door een hogere realiteit of sfeer te duiden en te huldigen.
Verder valt op dat de tekening een duidelijke, van de kijker afgewende, richting heeft. Mensen en gebouwen lijken zich naar de verte, van de kijker af, te bewegen. De bomen hebben nog enigszins vaste, omlijnde contouren, maar al het andere gaat geleidelijk over in de achtergrond om daarin op te lossen. In rechte lijn vanuit de toeschouwer zien we in de verte, gehuld in diepe mist, een kerk opdagen. Door dit Goddelijke teken sluit Rip aan bij veel kunstenaars van zijn tijd zoals ook Van Gogh. Voor hen was hun werk ondenkbaar en onwerkelijk zonder kerk of goddelijk teken.
God, die tegelijkertijd de zichtbare en onzichtbare, brandende bron van de Liefde is. De torenspits, gesitueerd in het hart van dit werk, is zo het wonderlijke brandpunt van de fluwelen stemming in dit werk. Die torenspits staat het verst af van de kijker, maar is door de indringende stemming van het licht in dit werk ook het meest nabij.
Biografie
WIlem Rip (1856 – 1922) werd geboren in Rotterdam. Hij behoort tot de top van de zogenoemde ‘nabloei’ van de Haagse School. Hij schilderde enkele portretten, maar vooral landschappen met veel aandacht voor lichtval en stemming. Soms schilderde Rip ook landschappen in de buurt van Bloemendaal en in Noord Brabant en Limburg. In 1895 verhuisde hij van Rotterdam naar Den Haag, waar hij bevriend raakte met Joseph Israëls en regelmatig in Pulchri Studio exposeerde. Zijn opleiding kreeg hij op de academie in Rotterdam. Vervolgens studeerde hij met koninklijke subsidie aan in München. Ook maakte hij studiereizen naar Tyrol, Beieren en Italië.