Interieur van een bijkamer

De Brabantse schilderkunst van rond 1900 heeft oog voor de schoonheid en mystiek van het alledaagse en schijnbaar eenvoudige. De biografie van Groenewegen refereert aan zijn metafysische gerichtheid, zijn neiging tot het bovenzinnelijke en onzichtbare. Deze trek van zijn persoonlijkheid komt in dit kleine werk tot uitdrukking.

Menigeen loopt, gehaast op weg naar zijn of haar doel, door de ‘bijkamer’ heen. Maar Groenewegen tovert deze eenvoudige boerenbijkamer om tot een haast spirituele, meditatieve ruimte. Hij maakt haar tot inzet van zijn visie. De verschillende voorwerpen: de zwart witte tegelvloer, de lege tafel, de vergrendelde deur en het gesloten raam spreken tot de toeschouwer een  mystiek verhaal. Dat is het verhaal van de diepere schoonheid die zuiver in de voorwerpen is. Precies hier ligt de kracht van elk stilleven.

In deze kamer ligt de nadruk op hun schoonheid van al die voorwerpen, hun diepere betekenis en eigen narratief. Dit stilleven van de ruimte van een bijkamer vertelt dus heel ‘stil’ het verhaal van het leven.

Het werk is het narratief van “de deur” en “het raam” die verwijzen naar hogere waarden van toegang en licht. Verder “de tafel” die kan leiden tot rust en verdieping. En ze vertelt verder over “de vloer” als onmisbaar draagvlak voor al het levende, zwart of wit.

Groenewegen studeerde aan de Academie voor Beeldende kunsten te Rotterdam. Daar bleef hij vervolgens wonen en werken tot 1898. Vervolgens ging hij naar  Den Haag en van 1923 tot 1963 woonde en werkte hij in het Noord Brabantse Budel.

Groenewegen is geldt als een van de laatste exponenten van de Haagse School. Vooral zijn vroege werken getuigen daarvan. Hij maakte werk in olieverf, maar bereikte een hoogtepunt in zijn technisch hoogste aquarellen. Hij is zowel in zijn aquarellen, olieverven als tekeningen een meester in het schilderen van koeien. Maar verder maakte hij ook karaktervolle portretten, stillevens, interieurs met boerenfiguren, stads-, en riviergezichten. Veel van zijn werk werden tijdens zijn leven geëxporteerd naar Engeland, Schotland, Canada en de VS. Een groot aantal van deze werken hebben, via veilingen, de weg weer terug naar Nederland gevonden. In Budel staat nog steeds het huis dat hij zelf heeft laten bouwen en is een straat naar hem vernoemd.