Gezicht op Oirschot met St. Petrusbasiliek

Fraai in groot formaat uitgevoerd werk van Kruysen met gezicht op de St. Petrusbasiliek en Mariakerk te Oirschot, vermoedelijk gezien vanuit de Boterwijksestraat.

Een boerderij met een zandweggetje, omzoomd door bomen, dat van en naar de kerk in het dorpje loopt. De vormentaal van boerderij, weiland, weg, kerk, dorp is robuust. Maar de sfeer is zacht door de bleke, gedempte najaasstemming.  Kruysen zou Kruysen niet zijn als hij dit alles niet het zou doorspekken met frisse, impressionante kleuren. We zien geel, groen, rood, paars, bruin en vele andere brisante kleuren in vlekken of streken. Die kleuren geven het werk -te midden van al het volume- licht, luister en fleur.

De compositie van dit werk bevat een tegenstelling tussen de robuuste boerderij op de voorgrond en de frêle kerk op de achtergrond. Verder zien we een overgang door bomen en een  zandweg. Dan een strook weiland en ten slotte op de achtergrond de Basiliek en het dorp.

Hoe moeten we dit beeld interpreteren? Een leuk plaatje van een boerderij, weggetje en een kerk? Nee. Religieuze motieven spelen bij de uitleg van dit werk een belangrijke rol. De boerderij op de voorgrond is de expressie van de arbeid van het boerenleven. Die wordt afgebeeld door elementen als de robuuste boerderij, haar karakteristieke openstaande schuurdeur en de opslag aan de voorzijde. Dan zijn er de gevoelige, smalle hoopgaande bomen, die het weggetje met haar diepe sporen naar de kerk omzomen. De bomen zijn een raamwerk op dit doek, dat uitziet op de kerk. Zij  symboliseren geloof, hoop en liefde De bomen van het geloof houden het bochtige zandweggetje met haar diepen sporen in toom. Zij zijn de metaforen van het pad van het leven.