Boerenknecht

Van Mourik schildert de ziel van de boeren in portretten van arme mensen. Gelatenheid en berusting stralen diep in de grote zwarte ogen van deze ogenschijnlijk eenvoudige boerenknecht. Hij lijkt niet in het hier en nu, maar rechtstreeks in de verte, naar de verlossing te staren.

De contouren van het eenzame gezicht van de boerenknecht zijn hard, strak en met grote passie geschilderd. Het gebrek aan precisie, detail, is juist de kracht van dit portret. Het zorgt voor expressie door vaart, dynamiek. Zo kunnen we diepte achter de uitdrukking direct in ons opnemen. De blik in de verte is tegelijkertijd de schoonheid van vasthoudende berusting en bevat door de grote zwarte ogen en gefronste wenkbrauwen zelfs een schim van vrolijkheid. Het is de droefenis die ook bij clowns aanwezig is. Een treurige , waarin een glimp van het paradijs zichtbaar is.

Juist in zijn portretten bereikt de missie van Jacques van Mourik zijn bestemming.

Biografie